A síndrome de Bergerac

Eu era unha moza tan común coma calquera outra. Ía á clase, discutía cos meus pais e amaba incondicionalmente os meus amigos. E, de cando en vez, namorábame de quen non debía, como lle pasa a todo o mundo. Non había nada novelesco en min, nada heroico que merecese unha presa de páxinas, e por iso esta historia non irá dos meus pais nin dos meus colegas nin dos meus namorados; non irá da rutuna dunha estudante de bacharelato que se aburre no instituto. Esta historia terá un só protagonista e ese protagonista será un nariz. Un nariz soado, desproporcionado. O nariz dun heroe nado en Bergerac e de nome Cyrano.