Sinopse
Un mundo, o da gaita, que acrecenta a nosa familiaridade coa nostalxia das palabras de Ricardo Portela, revestidas de intimismo por Susana Seivane e de soedade con Núñez. - que lembra as crises nas palabras de Pintos ou Budiño, arremuíñase nas sólidas reivindicacións políticas de Ferreirós, Campbell e Molard, e acaba adaptándose a un século novo, metido en "aires" de controversia, nas dixitacións informáticas de Hevia. Son todos os tempos deste complexo instrumento, saltándose a escala, mais tocados a ritmo vertixinoso.