No ano 64 a.C., Marco Tulio Cicerón preséntase como candidato ao Consulado, a máis alta maxistratura da República Romana. O seu irmán pequeno, Quinto, decide axudalo e escríbelle o Commentariolum petitionis -así denominado en latín este Breviario de campaña electoral-, unha longa misiva na que lle aconsella cómo bater os seus adversarios e así converterse en cónsul.As eleccións desenvolvíanse no Campo de Marte, onde se xuntaban as centurias, sendo daquela o voto secreto. O candidatus, chamado así pois tiña que levar unha toga branca (toga candida) para ser identificado como tal, era aquel ao que lle fora aceptada a petitio. Os actos de campaña eran coñecidos como o ambitus ou ambitio (é fácil recoñecer a tradución deste último termo).