Sinopse
Extracto del prólogo de Miguelanxo Prado:
Fran Bueno Capeáns nunca renunciou -creo- a ese público máis ou menos amplo, non rexeitou os estándares do medio na procura dunha singularidade extrema... Pero tampouco renunciou a facer evolucionar o seu sistema de expresión e comunicación nin a buscar alternativas. [...] Neste "Catálogo oneroso de beleza gratuíta" Fran Bueno adéntrase por un deses camiños alternativos dos que falabamos, tensando as posibilidades da estructura narrativa do cómic, propoñéndonos outra secuencialidade, outro xeito de construir a continuidade, de unha historia dunha forma que non semella estar sendo contada. É necesario chegar ao final para comprender que cada unha das súas páxinas se relaciona coa precedente e a que lle segue dese xeito "solidario", como diría Roman Gubern, que caracteriza a organización das imaxes dun cómic.