DESCENDER POLA NADEGA DA MONTAÑA

A escuridade é o habitat. O anonimato a premisa. Os que anda non saben do seu fado acoden á chamada, entréganse á no i te. E da que la socorrer. A correspondencia da carne fa i se inprorrogable, obrigándoos a colidir. Entón procúranse os corpos, rebélanse as voces, mestúranse as linguas. E nese transo aboiarán ata que a cadencia do reloxo o esfarele todo.coa chegada da mañá muda a iluminación mais non o escenario. Tal vez se revelen as formas e se no me en os rostros, pero o argumento permanecerá intacto.non se profana aquilo que é de seu