Este infinito é algo que medra fóra de campo .
Capza de transcribir unha danza reparando nas dobras que os pés inflixen sobre aherba . Capaz de lampexar , coma un anaquiño de espello entre esa mesma herba , de puntear e ir levantando po e santas danzantes e retallos de novelas , nun remuiño que só atopa repouso nos xestos .
Hai dentro del un segredo punteado e bailado aos catro ventos . Unha roda en combustión infinita , á espera .