O Utero Dos Cabalos

Sinopse Estou no interior do útero dos cabalos. Atravesar os prados. Rachar as cordas vocais. Abrir o incendio. Bailar. A poesía é matar. Morrer. Berrando. Co estómago aberto, para que entre en nós o mar. Non quero estar preñada de coitelos. Quero estar na auga sucia, cun vestido azul, sen zapatos. O cabalo salvaxe, manso. Cruzar, correndo, o aire. Ás veces quero ser valente, e sempre o consigo. Ter o embarazo, ter dentro da miña barriga unha árbore.