Sinopse
Consciente da propia estranxeiría, a desolada figura central deste libro (carne de pedra e ollos de sal) faise buscadora, vírase á memoria e ó mundo para comprender. Sabe que procede de identidades temporais varias e paisaxes sucesivas, coas que nos reconstrúe ámbitos de entrañas inquietantes. Sen compracencia nin postmodernez, a que busca dános estas variacións sobre o paxaro e as súas redes que acaban cuestionando a posibilidade mesma do coñecemento da estética