OUTRAS LINGUAXES

Resumo: “Xoán Neira preséntanos este poemario co que regresa ao memorando das fontes da nenez, en precisos ámbitos marcados pola infancia. Nesa memoria persistente, inicia e pecha este libro. Neste caso temos que engadir o seu oficio e profesión de pedagogo. Con tantos anos de profesor, atopou na súa vida un sitial oportuno para reivindicar aqueles tempos como espectador de nevadas no seu Meilán nativo, recollendo no seu imaxinario tantas transcendencias para transbordalas ás aulas. Esas expresións naturalistas que as transferiu a seus alumnos e, tamén, a súa poesía infantil, non deixou de ser un potente relato que esclarece aquelas lembranzas de infante”. Extracto do prólogo de Xosé Lois García.