Rompe

Desde a magnitude que abraia xa non tento buscar os fósiles incrustados nos penedos; nin procuro que alguén atope as pegadas que fun deixando ao agatuñar polas pólas dos ameneiros. Sosteñen o peso que como paso de ave chiando nun lugar que non chegamos a observar pecha os ollos e despois dorme. Toda civilización ten o seu intre na historia. Eu teño a herba mollada recentemente nada; o burato sen intencións onde prender lume; a verti cali da de.